بی‌پدر

آنی که در استتار شهامت "من"، وحشت تن را از "ما" نبیند، ائتلاف را ارتباط بیند، وحشت پنهان نوروتیک را باید در زبان تن سایکوتیک دید. آدمی به واقع تمنای مقامی را دارد که تکیه‌گاه ندارد.