اعتماد به نفس
مهدی ربیعی[1]
چکیده
چرا علوم انسانی با اسلوب‌های انگیزشی اشتراک بیشتری یافته و حتی گاه از هم قابل تمایز نیستند؟!
اتکای به نفس، شعار دهن پُرکنی است که امروزه علوم و عموم را بهم گره می‌زند!
صدایی که از دل زبان به آدمی می‌گوید "تنها آنچه را که می‌گویم، بگو" برای کیست و مربوط به کدامین زمان است که در پی شنیدن آن نیستیم؟!
چرا به میزانی که آدمی به ظاهر اتکای بیشتری بر خود دارد نیازمند سمپتوم بیشتری است؟!
زبان و ساختارش با تمام سلاستی که دارد در اوج تجلی خود حاوی یک پیام ناخودآگاه است؛ « آنی که نشان می‌دهم، نیستم»، حتی اگر از زبان بهترین مربی انگیزشی بدون لکنت و لغزش جلوه کنم!
اینجاست که یک پای هنر، به معنای زیباشناختی آن، عمیقاً می‌لنگد!
واژگان کلیدی: هنر، زبان، اتکای به نفس، زیباشناختی، علوم انسانی، اسلوب‌های انگیزشی، زمان
زمانی عالمان تاکید وافری بر این داشتند که مرزهای خود را از غیر-علوم روشن سازند ولی اکنون مطمن شدند که امکان کنترل غیر یا اختیار تام برآن نهادن نزدیک به صفر است پس دوباره به روش‌‌های عامیانه «برگشتند»؛ همان زمزمه عجیب و غریب عامیانه«من می‌توانم»!
به بیان دیگر، علوم و عموم هم‌داستان شدند تا دوباره به همان روش عامیانه از فروریختن «نفس» خود جلوگیری کنند!
همانطور که پیشتر گفتم در مسلک انگیزشی تاکید بر راست‌قامتی است، پیش رفتن و خم به اَبرو نیاوردن!
هرچند چنین بازگشتی حتی به حالت سمپتوماتیک آن، جای امیدواری دارد!
زن‌سخن‌گو با تمام سلاست بیانی که در انتخاب و چیدمان واژگان دارد، از عدم کنترل کلام خود در ارتباط با مردها نالان است! نالان از اینکه چرا نمی‌تواند از زیبایی کلام خود بکاهد!
در چنین تداعی و یادآوری بود که با «جنگ» گره خورد! بله او را توان خروج از این جنگ نیست!
می‌بینید زمان حال به گذشته و آینده گره می‌خورد؛ آنهم در ساختار زبان!
بنابر همین راستان است که «تاکید» دارم ارتباط زبان و زمان عمیق‌ترین نوع واپس‌زنی است که آدمی با آن مواجه است! بطوری که علوم و عموم را دوباره بهم گره می‌زند تا بیشتر از آن غرق در گذشتگان و آیندگان نشویم!
از همین منظر است که می‌گویم؛ جادوگران بهترین موضع را برای مطالعه آدمی برگزیدن و در گذشته‌ترین زمان پیشگوی آیندگان هستند، گویی در هر دو زمان در حال زیستن‌اند!
حال اگر چنین کتابتی را یک عقده‌گشایی و واپس-روی نوشتاری ببینید، «من» آن را منکر نیستم!
[1] . هیات علمی گروه روان-شناسی-بالینی، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه
دکتر ارتباط " نفس"با " نفس" چیست که من درجایی دیگر این را نخوانده،آن را تداعی کردم؟!