موضوع مکان و موضع زمان: قسمت اول
دوشنبه, ۹ آبان ۱۴۰۱، ۱۰:۳۹ ق.ظ
ساده‌انگاری عمومی بر این است که آینده‌ی آدمی را ربات‌های هوشمند رقم می‌زنند حال آنکه بیان‌به‌میانجی ربات‌ها سالهاست که برای شرقی‌ها به سر آمده است، گویی باید منتظر بمانیم تا غربی‌ها هم از آن دچار تهوع گردند، نه اینکه موضوع مکان باشد بلکه موضع زمان مطرح است! فرق نمی‌کند در کدام مرزبندی کشوری باشید ولی اگر دلبسته مکان باشید یک قدم از زمان عقب‌تر و وابسته‌‌‌تر به تکنولوژی هستید!
طرف صحبتم به آنهایی است که شعار شرق را از دل تفنگ‌های غرب سر می‌دهند!
به زودی زمان تکنولوژی برای غربی‌ها هم به سر می‌آید.
در این زمان است که علوم انسانی ارزش خود را باز می‌یابد!
غرب فرزند ناخلف شرق و آیین شرقیست،اما این مادر فرزندانی هم دارد که در کنارش مانده اند و بر خلاف همشیره افسارگیسخته شان به تاثی از والده رادیکال و سرسختن ،شرق مهد آیین و مذاهب کهن جایگاه ماوراطبیعه و رموز است و از دل همین آیین ،غرب در لوای علم از ان جدا شد،" با فرض ترتیب تولد آدلر فرزند اول با شباهت بیشتر به والدین و اغلب فرزند آخر گریزان و بدون چهاچوب "
غرب برای زیستن باید به آغوش مادر برگردد اما وجود همشیره های سرسخت و رادیکال شرقی و تغییرات غیرقابل بازگشتی که ایجاد شده مانع میشود، شاید اعتقاد به موعود و منجی که در همه مذاهب با اشاراتی روشن همراه است ریشه از این نیاز به بازگشت ونه صرفا دست کشیدن و پس رفتن بلکه تلفیق سنت و مدرنیته باشد.
در این مقوله درنهایت نه تنها مکان بلکه زمان موضوعیت خود را کم کم از دست میدهد و گرایش به محتوای جدید چیزی مانند مدینه فاضله و آرمان شهر متبلور میشود که در حال حاضر در لباس ایدیولوژی و غیرقابل دسترس است.
دکتر پیشنهاد میکنم با توجه به نگاه مثبت به شرق به عنوان راه فرار از مشکلات کنونی و وقوف به این مسئله که شرق در یک نگاه به مذاهب و آیین کهن خلاصه میشود و همگی بر بحث ظهور صحه گذاشته اند نقطه نظر و زوایه دید خودتان را برای خوانندگان وبلاک واقعا مفید تداعی آزاد درباره اعتقاد به منجی بیان بفرمایید.