تداعی آزاد

پرندگان و درندگان

چهارشنبه, ۱۷ مرداد ۱۴۰۳، ۰۹:۴۹ ق.ظ

 

 

     مهدی ربیعی[1]

 

چکیده

درمان‌گریی در حسرت این بود که ای کاش در یک موقعیت دیگر با آن درمان‌جویِ درمانده ملاقات ‌داشت تا می‌توانست به او کمک پولی می‌‌داشت، همان ارتباط نازل‌ و یک‌سویه که مورد تقاضای مال-گریزان است!

اینگونه است که آن زن، صحنه را برای آزمون مرد دوم مهیا می‌سازد تا بالاخره مشخص شود که پدر واقعی کدام یک از آن دو جین است!

وقتی عشاق به عشقی‌ترین حالت ممکن عقده‌گشایی می‌کنند، پرندگان به درندگان بدل می‌شوند و غرایز حکم معابد معذب را می‌یابند! 

همانطوری که در درمان‌گر دیگر، سکوت کس به وحشت از سوسک بدل می‌شود!

این‌چنین درمانگرانی با عشق به عارف مسلک‌ان، پول‌پرستی را تحت تحلیل قرار نمی‌دهند و نسبت به روانکاوی عمیقاً مقاومت دارند!

واژگان کلیدی: روانکاوی، درمانگر، روانکاو، مقاومت، عارف، مسلک، پول، پول‌پرستی، پرندگان، درندگان، بدل

 

جایگاه سوژه در خانواده به‌قدری ثقل دارد که ترک آن تقریباً غیرممکن است بطوری که یادآوری بچه دوم می‌تواند بلکل واپس‌زده شود تا ارتباط با مربی جدید بالا نیاید!

حامد نامی به حمد دیگری بند است تا توسط او رسمیت یابد، چرا که در حالت معکوس مجبور است هویتی یابد که وحشت‌انگیز است و برای او حکم پدر نداشته را دارد!

خانواده مسکوت زمانی خطراناک‌تر می‌شود که به وسعت یک دریا فرمت‌پذیر است ولی در نهایت فرزند را به سوی خود بازمی‌خواند!

بنابراین، آنها عاشق هم نیستند بلکه برای آزار دادن همدیگه مزدوج می‌شوند تا مدام در طراحی طنزی بنام سورپرایز کردن همدیگر گام بر‌دارند!

ما(انسان) دقیقاً به سوی افرادی جذب می‌شویم که بتوانیم بیشترین مشکل و پیچیدگی را با آن به خود بیا-بیم تا ساحت عقد-عقده‌گشایی برای آن باز باشد!

به همین خاطر است که خوانده و خانواده در ساحت خواندن هم‌خوانواده است و همدیگر را می‌خواند ولی در نوشتن از هم تحریر(آزاد) می‌رود!

از این‌رو، تدا‌عی آزاد به واقع در پیش‌گاه یک روانکاو واقعی بسیار دشوار و جانکاه است!

 

 

 

[1] . هیات علمی گروه روان-شناسی، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه

  • مهدی ربیعی