حال خوب!

پرسش: چرا با اینکه آدم-ها در تکرار حرف-های دیگران هستند ولی حالشان «بد» نیست؟!

تداعی: آدمی در گسترش «یگانه-ها» است! که نتیجه آن «کودنی‌جمعی» است که در خدمت یک-هاست!

چون یک‌-ها حالشون بد نیست، جمع هم در این تکرار هستند که باید مشتاق حال خوب باشند، بخاطر همین زمین و زمان را بهم می‌بافند تا حالشون خوب باشد.

تراژدی غریبی است که آدمی در نهایت منگولی، می‌خواهد شنگول باشد!

 

هر وقت به جای گسترش یک-ها بر تعداد «یک»ها افزوده شد جای امیدواری دارد.

البته به شکل سمپتوماتیک، تعداد و انواع بیماری-ها در کتب‌مقدس روان-پزشکی، اضافه می‌شود!