تداعی آزاد

بانگ داد!

پنجشنبه, ۸ دی ۱۴۰۱، ۱۰:۲۰ ق.ظ

صبوح صبا را به داد خواست!

فریاد زد منم بامداد تو!

کِل کِل کمال تو کر کور جست!

آز تاز آزادی تو خر جور جست!

 

داد صدا! بیداد خدا!

برون از گود داد مرو! پیش بیا کام برو!

  • مهدی ربیعی

نظرات  (۱)

گوش و هوش فلک از داد دلم کر شده است
گوش کن جان!دلم از جانِ دلت جان شده است
جانِ دل،یار،قرارم ،کدامین پرواز؟!
پر شکسته دلم از داغ غمت،داغ غمت خون شده است