آدم تا مادم!
پنجشنبه, ۲۵ اسفند ۱۴۰۱، ۱۱:۰۳ ق.ظ
پرسش: از یک ساحتی صحبت می‌کنید که در آن نیازی به گره خوردن به متعلقات «کلام» نیست، پس نیازی به جنگ هم نیست؟ چنین حالتی مگر ممکن است؟ گویی خیالی بیش نباشد؟ فرض بگیریم که چنین چیزی ممکن باشد و یک جابه‌جایی غریب رخ دهد، شامل چه کسانی می‌شود گذشتگانی که مردند و آیندگانی که نیامدند را هم شامل می‌شود؟!
تداعی: خاصیت کلام همین است، گذشته و آینده را در حال به هم گره می‌زند و کارکرد ماقبل خود را از دست می‌دهد!
«تکامل» آدمی تا زمانی معنی دارد که سیستم واپس‌زنی «کلام» پا برجا باشد! جابه‌جایی دقیقاً در همان نقطه‌ای رخ می‌دهد که همانندسازی با عامل سرکوب‌کننده به سر آید!
در تاریخ «کلام» عقب‌گرد ممکن نیست، در نتیجه «همه» از آدم تا مادم با این نقطه مواجه می‌شوند!
