دزدی:قسمت دوم

پرسش: بر چه اساسی در متن «دزدی» بیان کردید که در نهایت حماقت آدمی فرو می‌ریزد؟!

 

تداعی: در جهان پیش‌رو امکان پنهان‌سازی و صحنه‌سازی تقریباً به «صفر» می‌رسد، وقتی‌که همه چیز دزد-دیده می‌شود!

به میزانی که داده‌ها از «دیگری» رو به ‌فزونی است امکان دخول و خروج به یکدیگر راحت‌تر می‌شود و نیازی به «مقاومت» سابق نیست!

در چنین حالتی زنده ماندن هم دشوار است، چرا که دیگر نمی‌توان با دروغ‌های سابق زندگی را صحنه‌آرایی کرد!

در نهایت یا روانکاوی یا خود را می‌کشی!