جنگ روانی
مهدی ربیعی[1]
آینده از آن کسانی است که در موضع عاملیت هوش مصنوعی قرار می‌گیرند، نه استفاده‌کننده از آن!
اعتیاد به بازی‌های هوشمند و مجازی در واقع نیاز به آن عاملیت را می‌پوشاند، در چنین صحنه‌ای، رمزگشایی جای خود را به عقده‌گشایی روانی می‌دهد!
طنز ماجرا آنجایی است که پرسش‌گر احمق از پاسخ‌های از قبل آماده شده هوش‌مصنوعی به وجد می‌آید!
همانطورکه از ساختار زبانشناسی آن اصطلاح هویدا است؛ پرسش‌هایی که هوش‌مصنوعی آنها را پاسخ می‌دهد، تصنعی است!
به همین دلیل است که یک ملت ماقبل یک جنگ واقعی، بصورت روانی می‌خواهند خود را به خاک سیاه بنشانند!
ازاین‌رو، وجود «فره ایزدی» برای پاد-شاهی سر-زمین پارس ضرروی است تا موضع فاعلیت اختیار کنند!
البته اگر خود آن طبقات بانی غفلت از یکدیگر نباشد!
تعصب و تعلقِ قومی- قبیله‌ای، همان وادی غریب و پنهانی است که به قیمت ناچیز واپس می‌خورد تا جدایی با عزلت‌گزینی اشتباه گرفته شود، در حالی که جدایی و تمایز بدون فهم از دنیای دیگری امکان پذیر نیست!
[1] . عضو هیات علمی روانشناسی، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه
