کنترل درمان!
يكشنبه, ۲۰ مرداد ۱۴۰۴، ۰۸:۰۸ ق.ظ
مهدی ربیعی[1]
در یک طرف، درمان‌جویی قرار دارد که فقط فقط به خواست خویش حرف می‌زند و تلاشی هم ندارد که بفهمد روانکاو/روانکاوی چه می‌خواهد و دنبال چیست!
و در طرف دیگر نیز درمان‌جویی قرار می‌گیرد که تماماً به دنبال فهم روانکاو/روانکاوی است تا با زندگی خویش ارتباط نگیرد!
باوجود شکل و شمائل موجه و موقر زاده آنها، تحقیر بچه‌های دیگران سرگرمی آنهاست!
مظفر-الدین-شاه هم باشی، برای فرار از شب و تاریکی آن باید به فعالیت‌های مختلف یا حتی خود خواب و کابوس‌های مربوط به آن پناه ببری تا با هجوم افکار در شب، روانکاوی نشوی!
پس درمان‌جو دو نسل بعد از قاجار تازه آماده روانکاوی است!
در این زمان است که او از کنترل درمان دست می‌شوید تا وارد تداعی‌آزاد گردد!
[1] . هیات علمی گروه روان-شناسی ، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه
