مورد تعرض یا تجاوز به دیگری!
مهدی ربیعی[1]
شکایت آن زن متوقع این است؛ چرا باوجود اینکه با لباس دیگری تزئین شدهام، مرا به رسمیت نمیشناسی؟!
با همین البسه در استدلال (دال) است که «تو در اعوجاجی»!
پاسخ من اما این است: نظر شخصی تو محترم اما «قابل تحلیل» است!
وقتی تصمیم ناخودآگاه بر تمایز باشد، سوژه مورد نظر زمین و آسمان را به هم میبافد تا جدایی خویش را به رسمیت بشناسد؛ در روزی، مفعول سابق خویش را پیروز میسازد و در شبی، فاعلیت تو را ملغا میداند!
شومـن شوکران هنوز «چیزهایی» دارد که برای دیگری افشا کند و به خیال خود، او را تسخیر سازد. او حاضر است در ساحت عمومی و مجازی، خود را عریان سازد و فریاد برآورد که مورد تعرض قرار گرفته است، ولی هنوز به مرحله تجاوز به دیگری نرسیده است!
اما سوژه مورد نظر-ها، وقتی روح خویش را در حد اوج به دیگری فروخت و بازیگر او شد، به طغیان درمیآید تا سهم خویش را از دیگری بازپس گیرد!
پس، احترام به نفس یک ضرورت است و افشای آن نابهجا، به همین دلیل است که روانکاوی در جایی پایان مییابد تا آن حریم بیپایان باعث خلق منحصر به فرد گردد!
[1] . هیات علمی گروه روان-شناسی ، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه
