سقوط یک شاه

 

ثروتمند و فقیر با یکدیگر ژوئی سانس مشترک دارند و برای لذت بردن به یکدیگر نیاز دارند، همانطور که یک شاه با مردم اش در جهت سقوط خود همکاری می کند. به عبارت دیگر همانطور که فقیران بزرگترین همدست کاپیتالیسم هستند، در سقوط یک امپراتوری نیز شاه بزرگترین همدست برای سقوط خود می باشد، چرا که بزرگترین لذت ناخودآگاه برای یک شاه، کاستره شدن خود می باشد.