سوژه و فرقان

 

 حادث شدن سوژه منوط بر تمیز یافتن از دیگری است. شباهت یا همرنگی کار اصلی "من" یا ایگو است در از بین بردن سوژگی. سوال اساسی سوژه این است که دیگریِ "من" کیست و من برای چه کسی کار می کنم؟ پاسخ به این سوال موضع سوژه را مشخص می کند و عبور از "من" حادث شدن سوژه را رقم می زند.