یک قدم پیش‌تر

جمهوری اسلامی بعنوان یک گفتمان رادیکال با یک امر نوظهور ظاهراً زنانه مواجه است که به همان اندازه رادیکال است. شکاف این دو ساحت نقصان زبان را آشکارتر می‌سازد، گویی جهان با امر غریبی مواجه است! بطوری که ایران را یک قدم پیش‌تر از جهان پیرامون می‌برد! نه به این خاطر که  امر نوظهور حالت آرمانی است بلکه شکاف چنین تقابلی رانه‌ی حدوث و تمایز آدمی از زبان می‌گردد. چنین تقابلی به یک شکل بسیار مقطعی تنها مابعد قرون وسطی رخ داد که نتیجه آن حدوث علم و عالم واقعی بود ولی صدها سال است که دیگر خبری از حدوث آنچنانی نیست، در حال حاضر غرب در محافظه‌کارانه‌ترین حالت ممکن است تا مبادا چنین تقابلی در آنها آشکار گردد، آنها می‌خواهند کماکان تماشاچی باقی بمانند.

باید امیدوار بود که هیچ یک از طرفین چنین تقابلی کوتاه نیایند!