زمان بیماری!

پرسش: بالاخره «حرف زدن» از سمپتوم‌ها، دعوای درد «یک» فرد یا حکومت است یا نه؟!

 

تداعی: نه!

اگر «یک» سوژه/سازه موجودیت نمادین‌سازی داشت که دچار سمپتوم نمی‌شد!

به همین جهت اصالت با «بیماری» است!

دیگر «زمان» آن فرا رسیده است که به «بچه» زاییده شده ایمان آورد تا به طروق خود «بیان» کند!

زمان «سلامت» به پایان خود نزدیک است!