خود-کشی: قسمت سوم

پرسش: اینکه می‌گویید "ابژه اولیه مدت‌هاست مبدل‌پوش است"، دال بر چیست؟!

 

تداعی:

-در عصر جادو، جادو‌گر (یک زن یا زن صفتی بود که با ترکیبی غریب و نترس که دور از خانه و شهر سکنا گزیده بود)، بچه آدم را از مادر جدا می‌ساخت! بماند که هنوز هم چنین زنی می‌تواند رانه ‌تمایز باشد!

جاذبه جادو‌گر به جادوی او نبود بلکه زیستن متریالی بود که مادر اولیه آن را واپس می‌زد!

 

-در عصر مناسک، زن آغشته به آیین‌های وسواسی جادوگران شد تا فرزندان خود را از کف ندهد! دریغ از اینکه از جادوی واقعی که مربوط به درون خودشان باشد چیزی بفهمند!

 

-طولی نکشید که عصر مناسک جای خود را به مذاهب و دشمنی با جادو داد! بماند که نتیجه آن تشدید فتیش و مخفی‌کاری بیشتر در آدمی شد!

 

-در چنین حالتی بود که نیاز به «تحقیق» و رمزگشایی علمی در وجود آدمی ارجحیت یافت!

هرچند تحقیق علمی نیز محو جادوی ابژه‌ برونی است و در این مسیر «قربانی» می‌گیرد!

 

از همین روست که تنها راه رمزگشایی آدمی به‌واقع از طریق تداعی آزاد/روانکاوی است!