بازیچه کیست؟!

پرسش: چگونه اکثریت تن به جَنگ می‌دهند، حال آنکه تصمیم را خواص می‌گیرند؟!

 

تداعی: ولع اکثریت برای تکسر یافتن بقدری حدّت دارد که جَنگ را همچو جُنگ می‌جویند!

 

اشارت آن را می‌توانید در شو-من/شو-ومن‌ها دریابید؛ شو-پردازها ظاهراً وحدت دنبال‌کننده‌ها را انعکاس می‌دهند ولی همیشه خلاف چنین وحدتی تصمیم می‌گیرند!

خیال خام خواص بر این است که خلاف جمع، اراده کردند!

 

خود-شناسی در چنین انجمن(اَن-جمن)هایی، تکسر پیروان و انباشت(اَن-باشت) رهبران را در پی دارد!

 

حال «تو» دریاب که بازیچه کیست؟!