تداعی آزاد

آینده جنگ‌ها!

يكشنبه, ۶ آبان ۱۴۰۳، ۱۲:۳۰ ب.ظ

 

مهدی ربیعی[1]

 

چکیده

ساحت پیش‌نمادین صحنه نمایش جنگ‌هاست، نسل پیش‌رو به دلیل تثبیت در این ساحت، تمایل به جنگ‌های بی‌قاعده دارند تا در آن سهیم باشند!

همانطوری که سیستم‌های آموزشی تهی از ارتباط با دیگری هستند، نزاع پیش رو نیز منقطع از واقعیت مجازی است!

هر چند در نهایت مجبور به قاعده نویسی هستند ولی قاعده ناشی از خون پدر غیر اخلاقی است!

شکسته نفسی ناشی از این قاعد‌ها، تولید کننده جنگ روانی است، بطوری که ابرقدرت‌ها هم نیاز به جنگ نیابتی دارند!

از فروید تا لکان به مستقیم‌ترین حالت ممکن نیابتی بودن آدمی را گوش‌زد می‌کنند ولی کو گوش شنوا!

سمپتوم روانکاو شدن به قدری پیچیده عمل می‌کند که بدن ارجمندترین‌ها را هم به تیک تیک می‌اندازد تا «نه» را بصورت اشاراتی مدام تکرار کنند!

واژگان کلیدی: سمپتوم، جنگ روانی، آینده، روانکاو، جنگ نیابتی، پدر، اخلاق، فروید، لکان

 

 کودکی که به خاطر ضعف‌ها گریه می‌کند و معلمی که از علاقمندی دانش‌آموزش به رنگ سیاه می‌هراسد، یک راست می‌خواهند به فضای انتزاعی آغشته شوند بدون اینکه خون قاعدگی را دفع کنند، آنها تحمل دوره کمون را ندارند، آخر شرافت آنها در پوشاندن ضعف‌هاست!

بمانند گره خوردن پول با مشاجره خانوادگی که باعث شده در حرام کردن آن دریغ نکنیم!

حالا باید درک کرده باشید که چرا یک درمانجو همانند درمانگرش از گفتن جزئیات شخصی که عاملیت خودش را افشا می‌کند تا مرز انفجار بدنی اجتناب می‌کند، آنها حاضرند هر روز خدا را صرف ابداع روش‌های جدید درمانی برای تولید جنگ روانی کنند ولی به دوره کمون تن ندهند!

همانطوری که پیاژه به زیبایی تحول این دوره‌ها را به تصویر کشید ولی هیچ نامی از فروید نبرد!

جنگ‌های آینده، جُنگ‌های بی‌ نام نشان‌هاست!

نام و نشان، حاصل همان دوره کمون است که از قلم افتاده است!

 تحول«حسی-حرکتی-تصویری-نمادی-انتزاعی»؛ می‌بینید دوره کمون آنروی تصویر است که می‌تواند با یک نمایش احمقانه خط بخورد و تا انتزاع جامعه ستیزانه امتداد یابد!

 

 

 

 

 

 

[1] . هیات علمی گروه روان-شناسی ، محقق بالینی در حوزه روانکاوی، زبانشناسی و فلسفه

  • مهدی ربیعی